Introduction to the story of sweet blood. part :{۱۲}

سوکونا، بدون هیچ درنگی شمشیرش را بیرون کشید و در گلوی آن دو سرباز فرو کرد .

خون مانند رود روی زمین جاری شد .

کانوروماشی دندان های نیشش را از گردن آن گرگینه بیرون کشید .

گرگینه روی زمین افتاد و مرد¹ .

سوکونا لبخندی از سر آرامش بر لبانش جاری شد و گفت:

_ سرورم .. حالتون خوبه ؟ اسیب دیدید ؟

کانوروماشی ، سوکونا رو کنار زد و دوید سمت اتاقی که گوجو در آن حبس شده بود .

با یک لگد آهنی زندان رو باز کرد و گفت:

+ گوجو؟!

گوجو سریع سمت کانوروماشی شتافت و بدون هیچ درنگی ، کانوروماشی رو محکم در اغوش گرفت و سرش رو تو موهای کانوروماشی فرو کرد و گفت:


_ حالت خوبه ؟ ... صدمه دیدی ؟


کانوروماشی که از این اغوش گرم ، بدون هیچ عکس العملی مانده بود با صدایی پر از ناباوری گفت:

+ خوبم ..


گوجو سریع کانوروماشی رو چک کرد و اهی از سر آسودگی کشید که در همان لحظه مگومی و سوکونا آمدند.


کانوروماشی که نگاه های پر از حسادت سوکونا را روی خودش احساس میکرد دو چشمان قرمز رنگش خیلی سرد به سوکونا
چشم دوخت و گفت:


+ چرا به من خیره شدی؟


سوکونا سرش رو با شرمندگی پایین انداخت و گفت:

_ عذر میخوای بانوی من .. فقط همگی خیلی نگران شما شده بودیم

مگومی گفت:

_ قربان حالتون خوبه؟

گوجو سری تکان داد و گفت:

_ اره من خوبم ..


گتو با لبخند امد و با صدای گرمی گفت:

_ هی دوست قدیمی! چطوری؟!

گوجو لبخندی درخشان زد و گتو را در آغوش گرفت و بعد از آن گفت:

_ خوبم! از تو چخبر ؟! پس بگو تو بودی که فهمیدی ما کجا هستیم درسته؟


گتو سری تکان داد و گفت:


_ به هر حال من یک نابغه هستم

کانوروماشی به گتو با ترحم نگاه کرد و گفت:

+ هوم .. تو رو میشناسم .. چند سال قبل حرف های بیهوده و مزخرفی زده بودی و خبرش به هر دو قبیله رسیده بود .


گوجو با لحن سردی گفت:

_ حرف نزنی یه موقع بهت نمیگن لالی کانوروماشی

کانوروماشی با لبخندی تمسخر آمیز گفت:

+ باشه گوجو سان ترسیدم ، خیلی از راهنمایی شما ممنونم ، اگه شما نبودید
پشکل الاغ هم ما رو نجات نمیداد . .


گوجو تیک عصبی گرفت و گفت:


_ زنیکه روانی



گتو با لبخند استرسی گفت:


_ لطفا تمومش کنید ..


سوکونا و مگومی هم هر دو نظاره گر ، بحث این دو بودند .


بعد از ۱ روز تمام بلاخره به قصر برگشتند .



{Fanfic Gojo Satoru Vampire}

¹ قدرت ساکارا به نوعی بود که با گاز گرفتن افراد اگه میخواست ، از دندون هاش یک سمی تولید میکرد که بقیه رو در کسری از ثانیه میکشت البته این قدرت رو فقط کانوروماشی از جدشون به ارث برده بود .